Epilog

[muzyka]

          W całej Norze panował ogłuszający harmider.
Kuchnię, powiększoną o co najmniej pięć razy, zajmował długi stół, przy którym siedziała nasza cała rodzina i przyjaciele. Mama wraz z ciocią Ginny i moją teściową Astorią, rozprawiały właśnie nad czymś, mieszając wielkimi łychami w trzech garnkach. Babcia Molly tym razem przeszła samą siebie. Jedzenia było tak wiele, że ledwo mieściło się na stole. I półkach, i na szafkach i parapecie. A wciąż jeszcze coś pichciła!
Dzieciaki biegały wokół, śmiejąc się wokół. Hugo i Frivette próbowali złapać swoją małą córeczkę, trzyletnią Ellie, która z buzią całą umazaną pysznym ciastem czekoladowym, czmychała za każdym razem niczym iście zwinna kocica.
Cassidy śmiała się, jak szalona, widząc to. Na mój widok oczy jej rozbłysły, ale nie była w stanie przerwać salwy śmiechu, więc tylko pomachała mi ręką na powitanie.
Usiadłam obok Freda, który zapomniawszy o całym Bożym świecie, czytał jakiś kryminał. Łyżką mieszał cały czas w pustym kubku.
Pocałowałam go w policzek na przywitanie, ale nie sądzę, aby w ogóle to zauważył.
- Chcesz coś do picia, Rose? - zapytał Scorpius. Pokręciłam przecząco głową. - To może coś do jedzenia? Są tutaj te twoje ulubione pierniczki, i kurczak. A może chciałabyś odpocząć? Hermiona mówiła, że na górze jest zaścielone łóżko i jeśli tylko będziesz chciała, możesz się tam położyć... - przerwałam mu tę gadaninę, kładąc palec na jego ustach.
- Ile razy mam ci powtarzać, że ciąża to nie choroba. Jeśli będę coś chciała, dam ci znać, nie musisz mnie niańczyć - powiedziałam, ale Scorpius miał na ten temat najwyraźniej inne zdanie.
Kątem oka zobaczyłam jak mój ojciec kłóci się z Draco Malfoyem. Oboje wymachiwali szaleńczo rękoma, a moja matka razem z teściową próbowały ich rozdzielić. Zaśmiałam się cicho widząc tą scenę.
- To chyba się nigdy nie zmieni - mruknęłam kręcąc głową z politowaniem.
- Ja też tak sądzę - odparł z uśmiechem. W tej samej chwili poczułam jak maleństwo w moim brzuchu kopie. Jęknęłam cicho na co Scorpius automatycznie zaczął się mnie wypytywać czy wszystko ze mną w porządku.
- Tak, tak tylko sądzę, że nasz mały będzie świetnym zawodnikiem Quidditch'a - powiedziałam śmiejąc się.
- No właśnie, mały. A jak go nazwiemy?
- Zastanawiałam się nad tym... Może Derek Narathiel Malfoy? - odparłam zagryzając wargę. Spojrzał na mnie ciepłym wzrokiem i przytulił mnie.
- Podoba mi się - oznajmił uśmiechając się. Pocałowałam go i w tej samej chwili usłyszałam głośny trzask. Odwróciłam automatycznie głowę i zobaczyłam mojego ojca okładającego pięściami Dracona. Jęknęłam ze zgrozą.
- Na Merlina, tato! - zawołałam podchodząc do niego.
- Cicho, Rosie! Jeszcze nie skończyłem! - odparł wojowniczo.
- Ron, nie wygłupiaj się. Złaź z niego! - krzyknęła mama. Scorpius znalazł się błyskawicznie obok nich. Złapał pana Malfoya, a Hugo tatę i razem przywlekli ich do mnie. Spojrzałam na nich srogim wzrokiem i założyłam ręce na biodrach.
- Jestem w ciąży i nie mogę się denerwować! A wy taki cyrk odstawiacie? - zapytałam wściekła.
- To on zaczął! - krzyknęli w tym samym momencie szamocząc się od nowa. Już chciałam coś powiedzieć kiedy poczułam skurcz. Zgięłam się w pół i przymknęłam oczy.
- Co się dzieje? - zawołał Scorpius totalnie przerażony.
- Jak to co, baranie? Ja rodzę!

Będzie mi brakowało pisania o Rose. Zżyłam się z tym blogiem, z tą historią, z tymi bohaterami. Przepraszam, że tak bez ładu i składu, ale inaczej chyba nie umiem.
Dziękuje wszystkim, którzy komentowali, podnosili na duchu i tym, którzy wpadli tu na chwilę. Dziękuje za rady, pochwały i słodzenie w komentarzach. Dziękuje za wszystko.
Co będzie dalej ze mną? Na pewno będę pisać. Nigdzie się nie wybieram. Aktualnie możecie mnie znaleźć na blogu Wampirzy Zamęt - historii o Klausie i Caroline z TVD. W przyszłości na pewno napiszę jeszcze jakąś historię Potterowską. O Rose i Scorpiusie też pewnie coś kiedyś tam naskrobię, no ale to jeszcze zobaczymy. :)
Jeszcze raz za wszystko dziękuje. ♥